Openbaar vervoer voor lange afstanden, maar als het even kan de fiets. Hier in de buurt fiets ik overal naartoe. Als ik bij mijn zonen in de Randstad op bezoek ga, neem ik de trein. Dat vind ik een stuk rustiger dan met de auto gaan. Pas als ik echt ergens niet met de fiets of het ov kan komen, dan pak ik de auto. Sinds een paar jaar heb ik er een die deels elektrisch is. Dat geeft me toch een beter gevoel dan mijn oude benzineauto. Maar volledig op de accu naar Frankrijk red ik helaas niet.

Vanuit mijn woonplaats ben ik zo in Duitsland of Frankrijk, mijn favoriete vakantielanden. Verre vliegreizen heb ik wel gemaakt hoor. Vroeger was de milieuvervuiling door vliegen geen issue. Maar nu besef je dat het vervuilend is en dat die vliegtickets zo goedkoop zijn omdat er veel subsidiegeld achter zit. Dat vind ik niet goed, dus ook om die reden ga ik niet meer zo vaak vliegen. Je moet de uitstoot van die maatschappijen gewoon belasten en ze een reële prijs laten vragen voor een ticket.

Tot mijn schande moet ik bekennen dat ik daar niet heel erg op let. Ik ben wat kleding betreft een typische man: ik koop de kleren die ik nodig heb en kijk niet veel op etiketten. Dat niet alle kleding even netjes wordt gemaakt, daar ben ik me van bewust. Maar hoe kom je daarachter? Volgens mij zijn er goedkope confectie-ketens die wel netjes zaken doen en dure merken die niet zo zuiver zijn... Geweldig trouwens dat jongeren dat besef wel hebben en veel tweedehandskleding dragen.

Mijn echtgenote overleed zo’n 13 jaar geleden, zij was erg bezig met gezond eten. Mijn huidige vriendin is ‘half vegetarisch’ en ik eet dus ook bewuster. Ik eet nu één keer per week een goed stuk biologisch vlees en niet meer dagelijks. In plaats daarvan eet ik vaak zo’n vegaburger, best lekker. Maar goed, ik heb makkelijk praten. Ik kan het betalen, niet iedereen kan dat. Vet, ongezond eten is nog steeds goedkoper dan zo’n vleesvervanger. Nee, geen vetbelasting heffen. Niet straffen, maar kinderen al vroeg leren wat gezond en duurzaam is.

Tja, dat is een zwak punt van mij. Ik heb een latvriendschap, woon alleen in een huis dat te groot voor mij is. Het huis is uit 1900 en bijna niet te isoleren. Er zijn geen spouwmuren, er is geen kruipruimte. Wel heb ik dubbel glas en is mijn benedenverdieping ‘levensbestendig’ gemaakt. Nu heb ik alles beneden en hoef ik boven niet te stoken. Dat maakt het wel een beetje goed, toch? Ook heb ik 15 zonnepanelen. Die wekken meer stroom op dan ik nodig heb, dus ik krijg geld erbij. Maar een A-label zal dit huis nooit krijgen.

Ik ben blij dat ABP nu ook duidelijke keuzes maakt en stopt met beleggen in producenten van fossiele brandstoffen. Als praten niet werkt, dan moet je iets anders hè. Het is een vlucht vooruit: we hebben een tijd achtergelopen en lopen nu weer voorop. Dat vind ik heel goed. Bang voor mijn pensioen ben ik niet, ik denk dat de gevolgen heel klein zijn voor het fonds. Sommigen denken zelfs dat we erop vooruit gaan met die verkoop van die aandelen. Dat ABP niet meer belegt in Glenncore (kobaltmijnen) vind ik ook positief. Ik heb daar destijds een ingezonden brief aan de krant over geschreven. Mijn boodschap was: doe meer, wees je bewust van je maatschappelijke functie en zorg voor méér dan een goed pensioen. Het is goed om te merken dat mijn pensioenfonds daar steeds meer naar handelt!