‘Pensioenambassadeurs zijn als het ware collega’s die andere collega’s helpen met pensioenvragen. We geven geen advies, maar inzicht. Collega’s begrijpen het pensioensysteem niet altijd en daar kunnen we ze bij helpen. Het is een functie met veel contact met collega’s en dynamiek. De pensioenwereld lijkt misschien statisch, maar niets is minder waar.’

‘Samen met Ronny Tuinier zorg ik voor de werving en opleiding van de ambassadeurs. Af en toe voeren we zelf ook individuele pensioengesprekken. Dat zijn meestal wat lastigere casussen, onder andere met collega’s die arbeidsongeschikt zijn, of met PTSS. Daarnaast verzorgen we allerlei pensioenpresentaties voor kleine en grote groepen. We zijn als het ware vraagbaak als het over pensioen gaat.’

‘Op ons intranet staan aanmeldformulieren. De aanvragen uit het hele land komen vervolgens bij ons pensioenloket aan. Wij zetten de aanvraag door naar de eenheid waar die vandaan komt. In totaal kent de politie 15 eenheden, allemaal met eigen pensioenambassadeurs.’

‘De aanvragen blijven nog steeds toenemen. Ik denk dat er zoveel animo is door een behoorlijke vergrijzing bij de politie. Ook is er sinds 2015 een landelijke politie. Vooral voor oudere collega’s voelt dat ver weg. Onze kracht is dat wij hele korte lijntjes hebben. Het pensioenloket heeft een gezicht. Daarnaast praat je met een gelijke, we begrijpen elkaar en leggen iets rustig nog een keer uit. Ook kunnen we snel iets in gang zetten. Vraag je een pensioengesprek aan? Dan koppelen we je diezelfde dag nog aan een pensioenambassadeur.’

‘In het begin gingen veel pensioenambassadeurs zelf bijna met pensioen. Dat bleek niet zo handig, want je investeert veel aan beide kanten en dan moet je al snel afscheid nemen. Door deze ervaringen leren we.

We hebben inmiddels een serieuze vacaturetekst met eisen en bepaalde competenties. De ambassadeurs moeten een verhaal kunnen vertellen en goed naar mensen kunnen luisteren. Ook vinden we diversiteit qua leeftijd en functie belangrijk. We hebben bijvoorbeeld wijkagenten, HR-adviseurs en case managers als pensioenambassadeur. Iedereen gaat met iedereen in gesprek over pensioen. Geen rangen of standen. En dat werkt. Uit enquêtes blijkt dat ons werk ontzettend gewaardeerd wordt. We krijgen een 8,5 tot 9.

En ander belangrijk leerpunt is dat de ambassadeurs het er niet ‘bij’ kunnen doen, ze moeten goed gefaciliteerd worden en voldoende gesprekken voeren om routine te krijgen.’

‘De ambassadeurs hebben het gevoel iets bij te dragen. Het enthousiasme is aanstekelijk: van de naaste collega’s en van de mensen die ze spreken. Je komt vanzelf in een enthousiaste flow. Elke grotere organisatie zou hier iets mee moeten doen.’