De zon schijnt door de ramen van de vergaderruimte, terwijl elf studenten van de minor Leiderschap van de University of Applied Sciences in Vlissingen zich klaarmaken voor een prikkelende bijeenkomst. Deze jonge professionals variëren van docenten en wijkverpleegkundigen tot consultants en politieagenten.
Ze delen hun visie op werk, wonen en de toekomst van Zeeland met elkaar. Tussen de gesprekken door klonken kritische vragen over politiek, werkdruk en pensioenen, maar ook bewondering voor de rust en natuur van hun provincie. Wat drijft deze groep en hoe zien zij hun rol in een snel veranderende wereld?
Een blik op het heden
De deelnemers zijn over het algemeen tevreden met hun leven. Ze prijzen de balans tussen werk, studie en vrije tijd, zeker als thuiswerken en initiatieven zoals fitness onder werktijd mogelijk zijn. Toch ervaren sommigen hoge werkdruk, vooral in beroepen zoals onderwijs, zorg en politie, waar het lastig is om ziek te melden zonder anderen te belasten. Qua wonen waarderen de jongeren de rust en ruimte in Zeeland, maar ze voelen zich soms geïsoleerd. Openbaar vervoer is beperkt en de afstand naar de Randstad voor festivals of concerten maakt Zeeland minder aantrekkelijk. Met name Zeeuws-Vlaanderen voelt als een ‘verre overkant’ door de toltunnel.
Toekomstzorgen en kansen
De toekomst van werkgelegenheid baart zorgen. Grote bedrijven zoals Dow Chemicals zijn cruciaal voor de regio, maar hun vertrek zou een domino-effect kunnen veroorzaken. Daarnaast blijft de aantrekkingskracht van Zeeland op expats en werknemers uit de Randstad een vraagteken, mede door betere arbeidsvoorwaarden elders. De natuur is een ander punt van discussie. De vervuiling van de Westerschelde en Oosterschelde roept zorgen op, en er is onenigheid over woningbouw voor toeristen versus de lokale bevolking. Ook grote projecten, zoals een kerncentrale, splitsen meningen.
Vertrouwen en verantwoordelijkheid
Het vertrouwen in instituties zoals de politie en het leger is hoog, maar de landelijke politiek scoort laag. Veel deelnemers zien Haagse beslissingen als ver weg en complex. Gemeentepolitiek krijgt wel waardering, vooral omdat deze dichter bij de mensen staat. Tegelijkertijd klinkt de oproep om minder naar ‘de politiek’ te kijken en meer zelf in actie te komen, bijvoorbeeld door vrijwilligerswerk en dialoog.
Deze bijeenkomst liet zien dat Zeeland een regio is vol kansen én uitdagingen. De jongeren dromen van een betere balans tussen natuur en economie, meer verbondenheid en een toekomst waarin ze zelf actief bijdragen aan de samenleving. Hun blik is kritisch, maar hoopvol – een combinatie die Zeeland verder kan brengen.
