“Een andere reden is ons spaargeld. We leggen samen elke maand 10 procent van ons netto loon in, maar wat als we uit elkaar gaan? Zonder afspraken wordt het een gedoe om uit te zoeken wie wat krijgt.

Met een samenlevingscontract leg je gewoon vast hoe dat verdeeld wordt. En je wordt automatisch fiscaal partners van elkaar. Dan kunnen we samen belastingaangifte doen en aftrekposten gunstig verdelen. Als één van ons meer verdient, kan dat echt schelen in de belasting die we betalen.”

“Ik snap wel dat we het zouden moeten doen”, zegt Bente. “Maar ik voel al weerstand als ik zo’n contract voor ogen heb. De taal die gebruikt wordt vind ik zo stoffig!

Ricardo heeft daar minder moeite mee.” Ricardo legt uit dat je er ook een eigen verhaal van kunt maken. “Je kunt in een samenlevingscontract in je eigen woorden beschrijven welke afspraken wij hebben gemaakt. Bijvoorbeeld over welk deel van je inkomen van ons samen is, en of we recht hebben op elkaars pensioen. Dat is naast een koophuis toch vaak de grootste pot die we moeten verdelen als we ooit uit elkaar gaan.”

“Wat natuurlijk niet gaat gebeuren, want we hebben een contract”, grapt Bente. “Je zit voor altijd aan me vast, wij worden samen oud.”

“Ja natuurlijk”, vindt Ricardo. “Maar ook als we oud worden is het handig dat we het nu goed regelen. Want bij veel pensioenregelingen moet je een samenlevingscontract hebben, om je partner te laten meeverzekeren. Zo hebben we later recht op elkaars partnerpensioen als een van ons overlijdt.

Heb je geen samenlevingscontract, dan moet je het maar uitvechten met de andere ex-partners. Als je die tenminste hebt aangemeld bij je pensioenfonds.

Kortom, het is misschien wat zakelijk zo’n contract, maar we tekenen hem met liefde!”

Heb jij net als Bente en Ricardo ook plannen om te gaan trouwen of samenwonen? Check dan wat je even moet doorgeven aan ABP.