Peggy Vink werkte 50 jaar, waarvan 32 jaar bij het Rijk. Sinds een paar maanden is ze met pensioen. De eerste week zorgde dit voor een vakantiegevoel. “Daarna voelde het anders en ik dacht: dit is het pensioengevoel.” Hoe bereidde ze zich voor op de periode dat ze niet meer hoefde te werken? En welke keuzes maakte en maakt de inmiddels 67-jarige Goudse?
Met pensioen gaan is een belangrijke levensgebeurtenis. Het triggert Peggy om terug te blikken op haar leven: haar jeugdjaren in de VS, haar eerste baantje in een winkel in Den Haag en de vervolgstappen die ze maakte in haar werkzame leven.
“Ik hoorde indertijd dat je bij het Rijk goed betaald kreeg. Daarom ben ik daar gaan werken. In 1979 begon ik als uitzendkracht bij de Academische Raad, een departement van het toenmalige ministerie van Onderwijs en Wetenschappen. Ik kreeg al snel een vast contract en ging pensioen opbouwen bij ABP.”
Maar daar bleef het niet bij. Door de jaren heen heeft Peggy er nog andere dingen bij gedaan. Ze had bijvoorbeeld een eigen schoonheidssalon. En ze werkte een paar jaar in het pensioenadviesbureau van haar toenmalige echtgenoot. Ze bouwde in die periode ook pensioen op bij een ander pensioenfonds door de baan die ze erbij deed. Maar keerde uiteindelijk toch weer terug naar een baan bij het Rijk.
“Na mijn scheiding in 2004 heb ik zo’n 19 jaar voor de ministeries van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en Economische Zaken en Klimaat gewerkt. Gelukkig heb ik hier pensioen opgebouwd.”
Pas toen ze haar pensioenleeftijd naderde begon Peggy zich te verdiepen in wat straks haar inkomen zou zijn: AOW plus de pensioenuitkering van ABP en nog een pensioenfonds. Achteraf vindt ze het opmerkelijk dat ze pas 2 jaar voor haar pensioen inlogde op mijnpensioenoverzicht.nl om te zien hoe het voor haar zou uitpakken. Vooral omdat zij en haar ex-man eerder een pensioenadviesbureau runden. “Toch had ik me niet eerder in mijn eigen pensioen verdiept, maar gelukkig wel pensioen opgebouwd.”
’Denk vooruit’ zou nu haar advies zijn voor anderen. “Het is belangrijk om van tevoren te weten wat je kan verwachten. Zo nodig kun je dan besluiten om nog wat geld opzij te zetten voordat je met pensioen gaat. Of extra beleggen.”
Peggy koos ervoor om pas met pensioen te gaan op haar officiële pensioenleeftijd van 66 en 10 maanden. Ze wilde niet eerder stoppen. Deels omdat ze tot het laatst wilde doorgaan met haar pensioenopbouw, om van een goed pensioen te kunnen genieten. Maar ook omdat eerder stoppen geen optie was. “Sommige mensen maken de beslissing om eerder te stoppen, maar voor mij is het net als een schilderij: het moet compleet zijn en geen onaf schilderij. Ik was blij en trots toen ik met pensioen ging.”
Ze ging vlak voordat ze stopte met werken naar een cursus van Pensioen in Zicht. Ze wilde uitvinden hoe ze zich kon voorbereiden op de stap die ze ging zetten, zowel financieel als mentaal. Ze is sinds haar scheiding single gebleven. “Juist omdat ik single ben, hou ik van regelmaat en zelfstandigheid. Wil ik dat het financieel veilig voelt.”
Peggy maakte aantekeningen tijdens de 3-daagse cursus om de tips van de begeleider en de andere deelnemers te kunnen herlezen. Ze luisterde met interesse naar de verhalen en ideeën van anderen. Wat hun plannen waren. Hoe ze zich voelden. Ze vertelde tijdens de cursus dat ze dingen wil doen die ertoe doen. Maar dat wil niet zeggen dat ze vrijwilligerswerk wil gaan doen. “Ik wil wel vrijwillig werken, bijspringen als mensen hulp nodig hebben. Bijvoorbeeld tuinieren, klussen, uitstapjes maken en social talks.”
En nu is het dus zoeken naar een nieuw ritme. Het oude werkritme is nog niet helemaal uit haar lichaam verdwenen. “Ik wil eerst alles uit mijn systeem laten verdwijnen, zodat er ruimte ontstaat voor nieuwe dingen en inzichten. Wel heb ik een BUCKET- en een TO DO-list gemaakt. Hierdoor krijg ik zicht op wat ik nog echt wil doen. Ik vind het vooral fijn om dagelijks in beweging te zijn, dus tuinieren, klussen, wandelen en fietsen. Er is een Japans gezegde: Alleen wie bezig blijft, wil honderd worden.”
