Dit doen we vanaf vrijdag 17 mei 18:00 tot zaterdag 18 mei 18:00. ABP.nl is dan beperkt beschikbaar en MijnABP kunt u op dat moment even helemaal niet gebruiken.
Excuses voor het ongemak.
Chloë noemt zichzelf nuchter, flexibel en easy going. Ze is 24 jaar en studeert aan Wageningen University. De student ‘Sustainable Business & Innovation’ vindt Wageningen een leuke plek om te studeren, want kleinschalig. Toch woont ze nog altijd in haar geboortestad Utrecht. De plek waar haar vrienden wonen. De huur van haar studentenkamer betaalt ze zelf. Waar geeft ze verder haar geld aan uit? En wat komt er maandelijks binnen? “Ik ben geen big spender.”
Naam: Chloë Vertegaal
Leeftijd: 24
Opleiding: master Sustainable Business & Innovation
Bijbaan: baliemedewerker bij opticien in Utrecht
Aantal uren: gemiddeld 12 uur per week
Woonsituatie: studentenhuis in Utrecht-Oost
“Mijn ouders hebben over de jaren heen een spaarpotje voor me opgebouwd. Dat gebruik ik als buffer, maar daar kom ik liever niet aan. Tenzij het echt nodig is. Onlangs ben ik naar een ander studentenhuis verhuisd en moest ik borg betalen. Dat extra bedrag was 1 maandhuur. Toen ging ook nog eens mijn laptop kapot. Voordat ik de kosten maakte, had ik € 9.000 op mijn spaarrekening staan. Maar dat vul ik weer aan. Het voelt heel vervelend om mijn spaargeld aan te raken. Dat doe ik liever niet.”
“Mijn ouders betalen mijn zorgverzekering. De zorgtoeslag die ik van de overheid ontvang mag ik houden.”
Huur inclusief energie: € 490
Collegegeld: € 250
Boodschappen: +/- € 175
Uitgaan/uitjes etc.: +/- € 75
Kleding: € 100
Telefoon en internet: € 20
“De huur van mijn studentenkamer hangt samen met de energiekosten. Mijn huisbaas houdt het verbruik bij en laat iedere 3 maanden een berichtje achter of de huur goedkoper of duurder wordt. Toen ik hier pas woonde betaalde ik € 550 per maand. Nu betaal ik € 490. De laatste keer is de huur dus omlaaggegaan. Dat is mooi.”
“Het werk bij de opticien is leuk en mijn salaris groeit mee. Ik werk hier al sinds 2019. In de zomer werk ik bijna fulltime en tijdens het studiejaar ongeveer 8 uur per week. Het aantal uren wisselt, maar ik krijg het hele jaar voor 12 uur in de week uitbetaald. Ze gaan uit van het gemiddelde aantal uren dat ik per maand werk. Dat is heel prettig. Zodoende heb ik het hele jaar door een stabiel inkomen.”
“Ik ben geen big spender en uitgaan doe ik niet zo veel. Ik vind het wel leuk om met mijn vrienden op een terras te zitten. Maar ik geniet ook van het gewoon buiten zijn. In de zomer skeeler ik vaker en daar hoef ik niets voor te betalen. Ook aan eten geef ik niet zoveel uit. Ik eet regelmatig bij mijn ouders, omdat het kan en omdat het makkelijk is.”
“Liever niet. Financiële afhankelijkheid vind ik niet fijn. Ik heb nooit geld geleend, zelfs geen studielening. Het lijkt mij verschrikkelijk om schulden te hebben. Mijn ouders schieten soms bij als het echt nodig is. En dat is fijn. Maar ik wil het toch vooral zelf doen. Het scheelt dat ik veel geld verdien voor een student.”
“Ik vind het vervelend om mijn spaargeld aan te raken en ik vind het ook vervelend als ik geen reserves heb aan het einde van de maand. Want ik zet het liefst iedere maand iets op mijn spaarrekening. In augustus maak ik me hierover geen zorgen. Dan is het vakantie. Ik ben pas naar Berlijn geweest. Daar heb ik heerlijk gegeten en musea bezocht.”
“Mijn laptop. Ik moest mijn oude Apple uit 2012 vervangen. Dat kostte me € 1.400, bizar veel. Maar ik heb het echt nodig. Ook om straks mijn scriptie te schrijven. Ik hoop dat deze ook weer 10 jaar meegaat.”
“Ik denk altijd heel goed na voordat ik iets koop. Ik zoek uit wat ik zou willen en slaap er dan een paar nachten over. Ik doe geen impulsaankopen. Nou ja, als het om kleding gaat… soms wel. Dan denk ik wel eens: had ik dit wel nodig? Maar ik draag het, dus dat vind ik niet zo erg.”
“Nee, niet echt. Maar ik bouw wel al pensioen op bij de opticien. Ik denk wel eens: we moeten straks vast langer doorwerken dan nu het geval is. Ik vind het belangrijk om spaargeld te hebben en misschien ga ik later zelf beleggen. Maar ik maak me eigenlijk vooral zorgen of ik straks een huis kan kopen. Alleen lukt dit niet, zeker niet in de Randstad. Maar ik ben gehecht aan Utrecht en wil hier graag blijven. Dus voorlopig blijf ik in mijn studentenhuis wonen. Maar ik hoop een buffer op te bouwen. En misschien kan ik dan straks met een beetje hulp van mijn ouders toch een huis kopen.”
“Ik hoop op een dikke boterham. Ik maak me niet echt zorgen over mijn toekomst. Dat wil ik ook niet. Maar ik denk er wel over na om straks geld te beleggen. Om zo wat extra geld achter de hand te hebben als ik oud ben.”
“Ik kan alleen maar hopen dat er dan een goed vangnet is. Ik denk dat ik altijd bij mijn ouders of bij andere familieleden terecht kan. Dat is fijn.”
