Deze week hoorde ik een item op de radio over kelp. Kelp is een alg. En wat voor alg. Het zijn enorme slierten bruingroene blaasjes die wel 45 meter lang kunnen worden. Kelp wordt wel het woud van de oceaan genoemd. Dat algenwoud vormt een complex ecosysteem. Net als een gewoon bos biedt het plek aan enorme variëteit aan leven. Zeeleven, in dit geval. En net als een gewoon bos, zet kelp dat vermaledijde CO2 om in zuurstof.
Maar… u raadt het al. Het gaat slecht met de kelp. 95% van het kelpwoud voor de kust van Australië is weg. Het water is er te warm geworden. Daar houdt de kelp niet van. En met de kelp, verdwijnen al die soorten die er een plek en broedplaats vinden.
Het probleem van onze planeet in een notendop.
Op maandagochtend 4 maart publiceerde ABP het nieuwe duurzame en verantwoorde beleggingsbeleid. Het is een veelomvattend en ambitieus plan, waarin we duidelijke keuzes maken. Keuzes die passen bij de rol en taak die we hebben als pensioenfonds: een goed pensioen in een leefbare wereld. Voor al onze deelnemers. Nu, en in de toekomst.
Als we dat doel op de langere termijn en de komende generaties willen realiseren, dan is het nodig dat we scherp kijken naar wat er om ons heen gebeurt en tijdig de juiste keuzes maken. De klimaatcrisis en het behoud van biodiversiteit zijn de twee grote economische en maatschappelijke uitdagingen van deze tijd. Die twee ontwikkelingen bieden kansen, maar leveren ook risico’s op. En dat heeft gevolgen voor onze beleggingsportefeuille.
We gaan nog selectiever kiezen voor investeringen in bedrijven die zich bewust zijn van hun impact op het klimaat en de leefomgeving. Die aantoonbaar de intentie en potentie hebben om mee te gaan met deze veranderingen.
We schudden onze beleggingsportefeuille de komende tijd dus fors op. Er is geen plek meer voor bedrijven die een negatieve impact hebben op klimaat en biodiversiteit – tenminste, als wij geen mogelijkheden zien op verbetering. Met bedrijven waar we wel kans op verandering zien, gaan we in gesprek. We stellen voorwaarden vooraf. Over hun CO2-uitstoot bijvoorbeeld. En welke plannen ze hebben om dat te reduceren.
We zetten bekende beleggingsinstrumenten in om ze aan hun afspraken te houden. Zoals stemmen tijdens aandeelhoudersvergaderingen. We blijven in gesprek en over enkele jaren kijken we of de stappen die ze maken voldoende zijn. Is dat niet het geval, dan stappen we er alsnog uit. Vanzelfsprekend gaan we daarbij niet over een nacht ijs. Stap voor stap is het devies.
Voor alle duidelijkheid: we doen dit alles niet uit ideologische overwegingen. Natuurlijk maak ik mij, zoals veel mensen, ook persoonlijk zorgen om de opwarming, de vervuiling, de snelheid waarmee soorten verdwijnen. Het merendeel van onze deelnemers deelt die zorgen, zo blijkt uit onderzoek. Maar ABP is geen natuurvereniging. We zijn niet van de padvinderij. Beleggen is een zeer serieuze aangelegenheid. Het gaat over kansen benutten én over het beheersen van risico’s.
Deelnemers verwachten van ons dat we verstandig met het geld omgaan. Bedrijven die achterom kijken, die de negatieve gevolgen van hun activiteiten afwentelen op hun omgeving, verliezen uiteindelijk hun waarde. Ze vormen een risico. In financiële zin, maar ook omdat ze niet bijdragen aan een leefbare wereld. En dat is in beide gevallen niet goed voor de deelnemer.
Ik noemde het nieuwe beleid ook veelomvattend. Het gaat over een breed scala aan onderwerpen. Over CO2-reductie, over ontbossing, over watergebruik, overbevissing, over de inzet van bestrijdingsmiddelen. Maar het gaat ook over fatsoenlijk bestuur: over de belastingmoraal van een onderneming, over arbeidsomstandigheden, over kinderarbeid en de controle daarop.
Er is dus nog veel werk aan de winkel. Het neemt tijd in beslag om al die bedrijven op al die thema’s aan te spreken. En het zijn stappen waarvan de gevolgen pas op de langere termijn hun effect zullen hebben.
Daarnaast wil ABP ook graag direct impact maken als maatschappelijke speler. Het liefst duidelijk meetbaar en merkbaar voor onze deelnemers. Daarom gaan we ook de komende jaren tot 2030, €30 miljard besteden aan zogeheten impact investeringen. Dat zijn investeringen die aan zeer strenge eisen moeten voldoen wat betreft effect, relatie tot het doel en meetbaarheid.
€10 miljard daarvan investeren we in Nederland. Denk daarbij aan de bouw van huurwoningen. Voor de ambtenaren, de politieagenten en leraren die geen betaalbare woning kunnen vinden in de stad waar ze werken. Dat is pensioengeld dat direct ten bate komt van de deelnemer en ook op de lange termijn een goede investering is. Eén keer inleg, 2 keer winst.
Daar wordt een pensioenbestuurder pas echt blij van.
Terug naar de kelp. Er bestaat ook een variant die wél in warmer water gedijt. Daar ging dat item over. Wetenschappers zetten AI in om deze kelpwouden op te speuren én om het gen te vinden dat deze variant hittebestendig maakt. Als dat lukt keert het kelpwoud ooit in groten getale terug.
De moraal. Er is altijd perspectief op verbetering. Dankzij innovatie en menselijke vasthoudendheid.
En dat is toch een mooi, hoopgevend slot van dit stuk.
