Ze vond het eng om te stoppen met werken. Zag er als een berg tegenop om de vaste routine los te laten en collega’s te moeten missen. Maar inmiddels is Vilma Thiel (66) aan het idee gewend en kijkt ze uit naar het moment dat ze met pensioen gaat. Deze week is het zover. Een borrel en een etentje met collega’s van de Radboud Universiteit en wat naaste familieleden markeren het moment.
Vilma kwam in 2000 van Aruba naar Nederland. Ze vond werk via een uitzendbureau bij de Rabobank in Nijmegen. Op Aruba werkte ze eerder 24 jaar lang bij een bank, onder andere als systeembeheerder en applicatiemanager van het banksysteem pakket. De baan bij de bank in Nijmegen als systeembeheerder paste als gegoten, maar in 2004 gooide de economie roet in het eten en was het voor Vilma last in – first out. Ze verloor haar baan. Een paar jaar later kwam ze terecht bij de afdeling inkoop van de Radboud Universiteit. Daar werkt ze inmiddels 16 jaar. Maar nu gaat ze met pensioen.
“Ik zag enorm op tegen het moment dat ik zou stoppen met werken”, vertelt Vilma enkele weken voordat ze de deur van de Radboud Universiteit achter zich dichttrekt. “Dit gevoel kwam zo’n 1,5 jaar voor mijn pensioen opzetten. Ik dacht wat ga ik doen na mijn pensioen? En ik wist ook niet wat het financieel gezien voor me zou betekenen. Ik krijg AOW vanuit Aruba en hier in Nederland. Daarnaast is mijn aanvullend pensioen verspreid over verschillende fondsen.”
Tijdens de cursus Pensioen in Zicht van Odyssee – afgelopen zomer – ging bij haar de knop om. Tijdens de 3-daagse cursus kwam een adviseur langs die tips gaf over financiële zaken. “Dat gaf rust. Ik maakte me eerder zorgen, omdat ik niet precies wist waar ik op kon rekenen. Na de cursus heb ik mijn toekomstige inkomsten en uitgaven overzichtelijk in een Excel sheet gezet. Dat hielp.”
Vilma ontvangt straks AOW vanuit Aruba en Nederland, omdat ze een deel van haar werkzame leven op Aruba woonde en later naar Nederland kwam. “Ik ontvang niet een volledig AOW in Nederland: maar 46 procent. De rest moet ik in Aruba aanvragen. En daar is de AOW lager.”
Ze is blij dat ze extra pensioen heeft opgebouwd, ook al was het niet mogelijk om te kiezen voor waardeoverdracht van haar op Aruba opgebouwde pensioen. “Ik ontvang straks een aanvullend pensioen van de bank waar ik op Aruba voor werkte, van de Rabobank en van ABP.”
Nu ze weet wat er straks maandelijks binnenkomt op haar rekening, maakt ze zich geen zorgen meer. Ze weet dat ze zich nog vakanties kan veroorloven. Vilma houdt van stedentrips en ze wil ook haar familie en vrienden op Aruba kunnen blijven bezoeken. Zo gaat ze in december van dit jaar voor 3 maanden op vakantie naar Aruba, Bonaire, Curaçao en naar de stad Medellín in Colombia.
Maar Vilma worstelde niet alleen met wat het financieel voor haar zou betekenen zodra ze met pensioen zou gaan. Ook het vooruitzicht dat ze nieuwe doelen – dus een andere invulling van haar dagen – moet vinden, maakte haar nerveus. “Ik hou van mijn werk en wilde het liefst doorwerken. Maar dat was niet mogelijk.”
Door de cursus Pensioen in Zicht leerde ze anders naar de toekomst kijken. De verhalen van andere deelnemers die bijna met pensioen gaan en de tips van de cursusleider zetten haar aan het denken. “De 1e dag zag ik er nog tegenop om deel te nemen aan de cursus, maar toen begon iemand haar eigen verhaal te vertellen en raakte ik geëmotioneerd. Ik voelde herkenning.”
Vilma heeft er nu vrede mee dat ze met pensioen gaat en haar tijd anders kan gaan invullen. Eerst stond haar leven voor een belangrijk stuk in het teken van haar werk. “Nu ga ik beginnen met werken aan een lekker leven.”
Ze besloot onlangs gitaarlessen te nemen. Haar hele familie is muzikaal. Ook wandelt Vilma sinds kort met regelmaat één keer per dag met buren mee als ze hun hond gaan uitlaten. Gewoon voor de gezelligheid en om haar contacten in de buurt uit te bouwen. “Als je als single met pensioen gaat dan moet je alles zelf ondernemen. Het is niet vanzelfsprekend om dingen samen te gaan doen. Je moet zelf dingen inplannen en organiseren.”
Het afscheid op haar werk gaat ze deze week vieren met collega’s en familie. Maar Vilma weet ook dat het een lastig moment zal zijn. “De gedachte aan afscheid nemen vind ik altijd eng.” Wat daarna komt, dat laat ze over zich heenkomen. “Ik heb nog geen plannen voor de 1e week, maar ben al wel begonnen met het opruimen van de schuur. Opruimen hoort ook een beetje bij deze fase.”
