.jpg)
Een valpartij zorgde niet alleen voor pijn en ongemak. Het leverde haar ook een nieuw inzicht op. Ine Verreussel viel een paar jaar geleden op haar hoofd, was even uit de roulatie en ging daarna toch weer aan het werk als verpleegkundige bij het Radboudumc. Maar de nasleep van de val zette haar aan het denken. Ine besloot dat het tijd was om aan zichzelf te werken. Ze wilde zich weer fit voelen. Afgelopen februari ging Ine vervroegd met pensioen.
Ine Verreussel (net 65) werkte 46 jaar als verpleegkundige. Eerst bij het Centraal Militair Hospitaal (CMH) in Utrecht. Vervolgens maakte ze de overstap naar het Radboudumc in Nijmegen. Ze werkte daar onder meer op de afdeling hartkatheterisatie. Eind 2022 kreeg Ine een regeling aangeboden door haar werkgever en niet veel later kon ze met pensioen.
“Iedereen dacht dat ik nog lang niet zou stoppen met werken. Ik hield van mijn werk. Het was fijn dat ik iets kon betekenen voor mensen. Maar ik heb nu een ander leven. Eigenlijk voelt het alsof ik weer een leven terug heb.”
Ze vertelt dat ze door haar werk weinig ruimte had om aan haar fysieke welzijn te werken. Zodra ze met pensioen ging, begon ze met fysiotherapie. “Ik sleepte met een been en had nog wat mankementen. Er moest iets gebeuren.”
Het trainen en sporten heeft zijn vruchten afgeworpen. Ze fietst, zwemt en ze danst weer. Ook wandelt ze een paar keer per dag met haar hond Coco. Ine gaat dagelijks naar de sportschool, soms zelfs 2 keer op een dag. “Ik ben heel fanatiek als het om sporten gaat. Na het overlijden van een hele goede vriendin was ik aangekomen als gevolg van het verdriet en de stress. Nu weeg ik weer minder.”
Ze is al lange tijd gescheiden en daarmee werden vriendschappen nog belangrijker dan voorheen. De vriendin die tijdens corona overleed aan kanker kende ze 25 jaar. “We hadden plannen om samen te gaan reizen. Waren al naar Curaçao geweest samen. We wandelden veel. En ze was eigenaresse van een dansschool. De plek waar ik nog altijd heen ga.”
.jpg)
De cursus Pensioen in Zicht van Odyssee voor singles die ze afgelopen zomer volgde was nuttig. Ook al was ze inmiddels al een paar maanden met prepensioen. De contacten met gelijkgestemden waren warm. Er was sprake van herkenning. “De boodschap dat je in beweging moet blijven na je pensioen en het belang van sociale verbanden, dat zijn dingen die ik altijd uitdraag.”
Na haar val was ze al samen met één van haar zoons gaan kijken of eerder stoppen met werken financieel haalbaar was. “Sinds die tijd keek ik minimaal 1 keer per jaar op mijnpensioenoverzicht.nl en MijnABP. Het was heel handig om met de schuifjes aan te geven wanneer ik met pensioen zou willen. En wat dat betekende voor mijn pensioen.”
Ze zag dat het goed op orde was en nam een besluit. “De uitkomst was dat ik na mijn pensioen maandelijks meer zou overhouden dan wanneer ik zou blijven werken. Dat maakte de keuze eenvoudig.”
Ine werkte een groot deel van haar leven fulltime en had zodoende een mooi pensioen opgebouwd. De laatste 2 jaar maakte ze minder uren. “Bang om met pensioen te gaan was ik niet. Ik heb in mijn leven veel toppen en dalen gekend. En daar ben ik altijd weer uitgekomen.”
