Paul is 24 jaar en werkt in de zorg. In zijn vrije tijd mag hij graag gamen en op stap gaan met zijn vrienden. Maar hij heeft ook een passie voor zijn werk. Hij werkt in een verpleeghuis in Dordrecht waar hij werkt met Korsakov-patiënten. “Ik wil graag voor mensen zorgen. Daar ben ik goed in.”
Naam: Paul Thies
Leeftijd: 24 jaar
Opleiding: mbo-4 maatschappelijke zorg
Baan: Assistent Wonen en Zorg in een verpleeghuis
Aantal uren: 32 uur in de week (wisselende diensten)
Woonsituatie: thuiswonend
Inclusief onregelmatigheidstoelslag.
Paul geeft zijn geld uit aan sigaretten, een telefoonabonnement, eten buiten de deur zoals lunches met zijn vriendin en snacks onderweg. En eerder ook aan rijlessen. Uitgaan doet hij niet zo heel vaak. Paul werkt 2 van de 4 weekends per maand. “Dan ga ik sowieso niet uit.”
“Het kan altijd beter. Maar ik ben wel tevreden. Als ik geld nodig had, heb ik dat altijd aan mijn ouders kunnen vragen. Mijn ouders betalen mijn zorgverzekering, lidmaatschap van de voetbalvereniging en de sportschool. Ze willen wel dat ik het op een gegeven moment zelf ga betalen. Maar daar is het nog niet van gekomen. Daar zijn ze makkelijk in. Ik zou het overigens niet erg vinden als ik dit zelf moet gaan betalen. Ik zou het wel begrijpen. Sinds een jaar begin ik de waarde van geld echt te zien.”
“Rollen, zodra ik mijn salaris binnen heb. Sommige maanden gaat het heel snel. Ik sta er steeds meer bij stil dat alles veel duurder is geworden.”
“Ik ben aan het sparen, omdat ik over een tijdje wil gaan samenwonen met mijn vriendin. Ik moet dus wat achter de hand hebben voor een huis. Of we nu iets huren of kopen. Ik wil tussen de € 12.000 en € 15.000 gespaard hebben. Dan komen we misschien voor iets in aanmerking. Haar opleiding duurt nog ongeveer 2 jaar. Dat is een mooi moment om samen een woning te gaan zoeken. Ik wil het liefst in Dordrecht blijven, maar Rotterdam zou ik ook nog wel leuk vinden.”
“Ik heb vorige week mijn rijbewijs gehaald. Ik ben blij dat ik het in één keer heb weten te halen. Anders was het nog duurder geworden, als ik meer lessen nodig had. En verder mijn Playstation. Maar die heb ik al een tijdje. Ik hou wel van een beetje gamen. Daar kan ik van genieten.”
“Mijn sigaretten. Want daar moet ik eigenlijk mee stoppen. En een dure broek die ik niet meer aan kan.”
“Ja, ik denk erover na. Maar daar blijft het ook bij. Ik zit bij een pensioenfonds omdat ik in de zorg werk. Er wordt dus voor mij gespaard. Ik denk er wel eens over na om zzp’er te worden, maar dan moet je je pensioen zelf regelen. Een vaste baan biedt dus veiligheid voor later. En ik hoef het dan niet zelf te regelen. Plus het is ook moeilijker om een huis te kopen als je zzp’er bent. Dat is ook een reden waarom ik nog altijd kies voor een werkgever.”
“Dan woon ik samen, denk ik. Dan ben ik 29 jaar. Ik wil niet dat we heel erg op ons geld moeten letten. Ik ben bereid er hard voor te werken, zodat er genoeg binnen komt. Als er nog een leukere baan voorbijkomt dan ik nu heb, dan pak ik die kans. Ik wil in de zorg blijven werken. Het lijkt me heel leuk om in de toekomst iets met jongeren te doen.”
“Er kan elke dag wel iets gebeuren. Maar dat overwin ik op dat moment wel. Ik ga daar niet te veel bij stilstaan. En ik heb een vaste baan, dat voelt ook goed. Maar als ik denk aan de periode dat ik met pensioen ben, dan moet ik ook aan mijn oma denken. Dan heb ik het gevoel dat het toen allemaal enorm fijn was. Er wordt tegenwoordig zoveel van je verwacht. Dat komt ook door social media. Ik doe daar zelf niet zoveel mee. Maar ik zie wel hoe sterk het anderen kan beïnvloeden. Dat was vroeger niet zo.”
