“Overal waar delfstoffen, zoals ijzer, uit de grond worden gehaald, blijft een ‘rest’ over. De gangbare manier om mijnafval op te slaan is in een dam vlakbij de mijn. Of die dammen veilig zijn, hangt af van of ze goed ontworpen zijn, of het mijnbouwbedrijf zich aan het oorspronkelijke ontwerp houdt, en of ze op de juiste plek staan. De ramp bij Brumadinho laat zien dat het niet altijd goed gaat.”

“Afvaldammen die niet goed zijn gebouwd of die op een gevaarlijke plek liggen, bijvoorbeeld in een gebied waar aardbevingen voorkomen, kunnen instorten of gaan schuiven. Dat is in Brumadinho gebeurd. Een van de problemen is dat afvaldammen nogal eens hoger en groter worden dan waarmee in het ontwerp rekening was gehouden.”

“Na ‘Brumadinho’ hebben een aantal grote beleggers, waaronder ABP, het ‘Investor Mining & Tailings Safety Initiative’ opgericht. Het doel is tweeledig: we willen te weten komen hoeveel afvaldammen er zijn, waar ze liggen en wie de eigenaren zijn. De schattingen over aantallen lopen nu uiteen van 4.000 tot 18.000. Dat geeft wel aan dat meer inzicht in de risico’s dringend nodig is. Ook willen we een wereldwijde, onafhankelijke standaard voor veilige afvaldammen.”

“Het initiatief heeft 726 beursgenoteerde mijnbouwbedrijven gevraagd of en waar zij afvaldammen hebben. Op basis van die informatie is een database ontwikkeld met informatie over bijna 2.000 mijndammen, inclusief al bekende stabiliteitsproblemen en welke impact een breuk of verschuiving kan hebben. Daarnaast heeft het Initiatief een onafhankelijke standaard ontwikkeld voor veilig beheer van afvaldammen. Mogelijk zal in de toekomst gebruik worden gemaakt van satellietbeelden om mijndammen te lokaliseren en het ‘weglekken’ van afval op te sporen.”