Het leven krijgt een zeven, op OSG De Meergronden in Almere-Haven. Tijdens The Future Talks gingen leerlingen uit VWO 6 met elkaar in gesprek. Over de sociale cohesie in hun ‘dorp’ en over de woningnood. Maar ook over de prestatiedruk die ze voelen, en over de bedreiging van AI voor hun toekomstige beroep.
De nabije toekomst is voor veel van hen glashelder. Ze gaan studeren in Amsterdam – maar wel vanuit Almere, want dat is hun ‘thuishaven’. Ze zijn behoorlijk prestatie-gedreven en zien het halen van goede cijfers als opstapje naar een goede studie. Het vooruitzicht om veel geld te verdienen is mooi, maar de prestatiedruk zorgt bij sommige leerlingen wel voor mentale klachten.
Studie en werk
Een aantal wil een opleiding met numerus fixus gaan doen en moet daardoor hoge cijfers halen. Dit zorgt voor stress en minder tijd voor familie en vrienden. Eén van de leerlingen stopt zelfs wekenlang met alle sociale activiteiten, om zo alleen maar tijd aan het leren van toetsen te kunnen besteden. Naast hun huiswerk hebben veel van de leerlingen een bijbaantje. Dat levert voldoende op en ze kunnen al wat vooruit sparen. Voor de kosten van een universitaire opleiding, voor een woning, of als eerste stap naar financiële onafhankelijkheid. Het valt op dat ook deze jongeren geen voorstander zijn van een basisinkomen. Dat wekt luiheid in de hand en bovendien, wie werkt betaalt die rekening. Wel zien ze genoeg ruimte om migranten met kennis in Nederland toe te laten, mits ze ook iets bijdragen.
Veiligheid en vertrouwen
Almere-Haven wordt gezien als een dorp, waar iedereen elkaar kent. “Daarom voelen we ons hier veilig, je kent elkaar.” Er zijn zeker ook incidenten, bijvoorbeeld mensen die dakloos zijn die overlast veroorzaken of drugsverslaafden. Het vertrouwen in bijvoorbeeld de politie is hoog. “Maar ook daar werken gewoon mensen met hun beperkingen”. De leerlingen typeren de verkiezingsuitslag als signaal dat mensen zich niet gehoord voelen door de politiek. Waar dat aan ligt? Omdat de ogen van politici iets te zeer op de korte termijn gericht zijn.
Sociaal en menselijk kapitaal
De leerlingen voelen zich sterk verbonden met de stad waar ze wonen. Ze zien Almere als een stad met hechte mensen, die veel sociale contacten hebben. Een van hen vertelt dat zijn ouders de eerste bewoners van Haven waren en dat hij er het liefst voor altijd wil blijven wonen. En of ze dan later voor hun ouders willen zorgen? Geen probleem. Bijna iedereen ziet het als een plicht om hen dan eventueel in huis te nemen. Vooral omdat hun ouders zo lang voor hen hebben gezorgd. Waar de studenten zich wel een beetje zorgen over maken, is de opmars van kunstmatige intelligentie. Toch wordt het niet als een grote bedreiging gezien voor werkgelegenheid. Er zullen altijd banen blijven waarbij je emotie moet kunnen tonen, zoals in de zorg. Ze geven eerlijk toe dat kunstmatige intelligentie wel voor luiheid kan zorgen, omdat het zo “lekker makkelijk is om te gebruiken”.
Gezond eten
Moet er een taks voor ongezond eten komen? Helemaal geen slecht idee, als dat voor iedereen beter zou zijn. Aan de andere kant zien ze dat gezond eten nu soms te duur is. Ze hechten er veel belang aan en willen dat het betaalbaar wordt. Net als de zorg, die voor iedereen beschikbaar en betaalbaar moet zijn. Als iemand ongezonde keuzes maakt, twijfelen ze wel of dat praktisch kan worden geregeld in een gedifferentieerd gezondheidssysteem.
Natuurlijk kapitaal
Woningbouw is een belangrijk onderwerp, gezien de woningnood. Toch vinden deze leerlingen dat dit niet ten koste moet gaan van grote natuurgebieden. Ze zien meer in een kleinschalige aanpak, waarbij aan iedere stad een stukje bij wordt gebouwd. Zodat alles in balans – en in proportie blijft. Windmolens vinden de leerlingen op zich prima. Ook hier regeert ‘nimby’ (not in my backyard), want windmolens zijn lelijk en niemand wil er zelf last van hebben. Klimaatverandering speelt overigens geen grote rol in het leven van de leerlingen. Ze erkennen dat het klimaat verandert en zijn blij dat eraan gewerkt wordt. Hoe ze daar zelf aan kunnen bijdragen, dat ligt voor hen nog open.