Hoe waarderen jonge ambtenaren van de gemeente Almelo het leven van vandaag en morgen? Waar maken zij zich zorgen over, waar halen zij hun motivatie vandaan en hoe waarderen zij hun werk en werkgever?
Tijdens de bijeenkomst op 26 maart 2024 in Almelo werd open en levendig met elkaar gesproken, ook over lastige zaken. Er waren 16 Almelose gemeenteambtenaren, allen jonger dan 30 jaar. Zij bemoeien zich beroepshalve met communicatie, klimaat en energietransitie, bestuurs- en beleidsadvies, stedelijke ontwikkeling, financiën en groenbeheer.
Het grote plaatje
De gemeente Almelo scoort, de jonge ambtenaren zijn positief en zeer te spreken over hun werkgever. Vooral de flexibele werkomstandigheden en het salaris worden goed beoordeeld. Spannend en leuk zijn de grote uitdagingen van deze tijd. Hun betrokkenheid spat ervan af. Het motiveert ze in de politieke context waarin zij hun werk doen. Niet raar dat zij hun werk gemiddeld een 7,9 geven. Een stuk hoger dan het privéleven dat een 6,9 krijgt. De (toestand van de) maatschappij bungelt onderaan met een zesje.
Wonen
Ook in Almelo en omstreken is er weinig aanbod van zowel huur- als koopwoningen. Sommigen zijn tevreden met een huurwoning (uit gemak), maar ervaren de druk om toch iets te kopen. Doordat de jonge ambtenaren bij de gemeente Almelo een goed salaris krijgen, is kopen voor hen relatief haalbaar.
Normale eenzaamheid
Behoorlijk tevreden, gedreven en positief. Het zijn sleutelwoorden voor deze groep ambtenaren. Toch delen ze een belangrijke zorg. Het onderlinge contact tussen mensen en het stijgende gevoel van eenzaamheid. De sociale cohesie komt onder druk te staan. En de overheid kan – en moet – daar een rol spelen. Bijvoorbeeld door het creëren van ontmoetingsplekken in parken en het goed bereikbaar houden van buurthuizen met gevarieerde programma’s. Men merkt op dat de jongere generatie moeilijk echt contact legt met elkaar, o.a. door de invloed van social media. De zorg is dat in de toekomst familiebanden minder hecht zullen worden en dit versterkt de eenzaamheid, met name bij ouderen. De verre blik voorwaarts roept ook nog iets anders op: wellicht is er in de toekomst wel een andere definitie van eenzaamheid. En wordt datgene wat we nu als eenzaam zien, dan normaal gevonden.
