In de serie ‘Hoezo Geraniums’ komen gepensioneerden aan het woord die niet achter de geraniums willen én kunnen zitten. Hoe gaat het ze af om met pensioen te zijn? Peter Eisenburger (79) werkte zo’n 40 jaar in het onderwijs. Nu zet hij zich op een andere manier in voor scholen én de wijk. Zijn doel? Het bevorderen van de bouw van circulaire en duurzame schoolgebouwen.
Peter Eisenburger noemt zichzelf tegen het einde van het gesprek gekscherend een missionaris. Hij heeft dan ruim een uur bevlogen verteld over zijn ideeën voor het bouwen van groene scholen. Bij groen bouwen gaat het volgens hem niet alleen om het bouwen zelf. “Een groene school biedt ook direct kansen voor groen onderwijs. Het is een doel en een middel. Als we de jeugd respect voor de natuur kunnen bijbrengen, dan is dat meteen een diepte-investering.”
Het groene denken begon in 2017 te leven bij Peter Eisenburger. Hij hoorde toen voor het eerst over de 17 Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Deze 17 SDG’s moeten de wereld in de periode 2030-2050 een betere plek maken voor iedereen. Voor één van die doelen wilde Peter zich vooral hard maken: het ontwikkelen van duurzame steden en gemeenschappen. “We zien dat de urgentie hiervoor iedere dag toeneemt.”
De oud-docent en oud-schoolleider in het voortgezet onderwijs wil zoveel mogelijk anderen betrekken bij zijn ambitie. Hij wil ze wakker schudden en zijn zorgen delen over het klimaat. “Maar ik wil ook verhalen van hoop vertellen. Die zijn er heel veel.” Hij geeft gastlessen op scholen over duurzaamheid. Het is hem opgevallen dat de helft van de jeugd nog nooit van de SDG’s gehoord heeft.
Peter gaat ook in gesprek met schoolbesturen en gemeenten. En hij legt contact met mensen uit de bouwwereld om het idee van groene scholen van de grond te krijgen. Vorig jaar organiseerde hij een symposium in samenwerking met het landelijk kennisplatform Duurzaam Gebouwd. “Ik beschik over een enorm netwerk”, vertelt hij. “Het kost veel tijd om dit uit te bouwen. Ik ben vaak 3,5 dag in de week bezig met dit voor mij belangrijke onderwerp. Ik lees veel en hang vaak aan de telefoon.”
Het klimaat voor groen bouwen wordt steeds gunstiger, volgens Peter. Maar hij ervaart het ook als een zoektocht om schoolbesturen en gemeenten zover te krijgen dat ze daadwerkelijk gaan investeren in groene scholen. “Het verhaal is dat het nog altijd duur is om een bio-based groene school neer te zetten. Maar je moet ook naar de levensloop van een gebouw kijken en de restwaarde. Het is jammer dat het voor schoolbesturen en gemeenten nog lang geen uitgemaakte zaak is om groene, duurzame scholen te laten bouwen.”
Groene scholen dragen immers bij aan het welzijn van leerlingen en docenten. Samen met Anselien School begon Peter om die reden een paar jaar geleden met het platform Groene Morgen! Hij noemt het een leer-leef-omgeving-initiatief.
Op de website staat: 'Het is bekend dat groene plantenwanden positieve effecten hebben op de luchtkwaliteit binnen de school en op het concentratievermogen, het leer- en werkvermogen en het welbevinden van kinderen en leerkrachten. Dit geldt ook voor een groene buitenruimte, waar kinderen zich vrij kunnen bewegen en op verschillende manieren worden uitgedaagd. Toch is in zo’n 70% van de Nederlandse scholen het binnenklimaat in klaslokalen beroerd.'
Positieve uitzonderingen zijn er ook. Peter noemt Hogeschool Aeres in Almere. Een initiatief waar hij overigens niet direct bij betrokken was. Maar hij neemt de verhalen over deze school graag mee in zijn presentaties.
Een 2e voorbeeld, ook in Almere, is basisschool De Verwondering van architect Daan Bruggink. Bij slecht weer kan er lesgegeven worden onder een overkapping buiten. En bij mooi weer gaan ze echt naar buiten om daar les te krijgen. Leerlingen, studenten en docenten komen meer dan op andere scholen in contact met de natuur.
Onlangs volgde Peter aan de Hogeschool Van Hall Larenstein in Velp de cursus Ambassadeur Leefbare Stad. Dit om zijn kennis te vergroten en zijn verhaal naar buiten toe nog beter te kunnen onderbouwen. En om nog meer contacten op te doen om zijn doel te bereiken. Scholen krijgen naar zijn idee steeds meer een brede maatschappelijke functie. “Er zou meer integratie van scholen met de wijk moeten worden nagestreefd.”
Door alle activiteiten voor groene scholen, schiet Peters hobby tekenen er vaak bij in. Het boek vol tekeningen waar hij aan werkt vordert daardoor traag. Het boek gaat over eksters, zijn lievelingsvogel.
De plot van het verhaal is nog niet rond. “Maar in dit boek zijn natuur en het milieu eveneens een item. De ekster sluit in het verhaal een verbond met andere vogels om de vervuiling en de vergiftiging in de bossen met behulp van mensen te lijf te gaan. In de bossen komen ze veel ellende tegen. Ook met dit verhaal wil ik het bewustzijn over de natuur vergroten.”
Bent u (of kent u) ook iemand bij wie de geraniums geen water krijgen, doordat u het veel te druk heeft met genieten van het leven? Dan zijn we heel benieuwd naar uw verhaal. Stuur ons een e-mail en we nemen contact met u op voor een interview. We stemmen uw verhaal met u af voordat we het delen met de lezers van ABP.nl.
