Ook al had Marijke de mulo (meer uitgebreid lager onderwijs) afgemaakt, ze moest toch eerst een mbo-opleiding volgen. Na het behalen van haar mbo-diploma wilde ze in 1 ruk doorstuderen. Ze koos voor de hbo-opleiding Personeel en Organisatie. Ondertussen wisselde ze van functie binnen de afdeling personeelszaken, dit paste beter bij haar studie.

“De nieuwe functie ging mij goed af. Ik merkte dat er steeds meer collega’s met hun vragen bij mij aanklopten. Ook collega’s van wie ik niet de personeelsadviseur was. Waarschijnlijk stelde ik de juiste vragen en voelden zij zich veilig. Ik kreeg er energie van en daar wilde ik meer mee doen. Daarom begon ik aan de opleiding tot coach.”

Marijke vond toen en nu nog, dat er al zoveel coaches rondlopen. Ze wilde zich onderscheiden. Maar ze wist niet waarin. Totdat ze het tv-programma ‘Nooit meer alleen’ zag. In de serie werden 5 mensen gevolgd die zich langdurig eenzaam voelden. Tijdens de afleveringen zag Marijke de deelnemers veranderen. “Ze werden blijer, namen meer initiatief en bloeiden weer op. Toen wist ik zeker dat ik me als eenzaamheidscoach wilde specialiseren.”

Jeannette Rijks was de coach in het tv-programma. Zij bleek een eigen opleidingsinstituut te hebben. Daar behaalde Marijke haar specialisatie als gecertificeerd eenzaamheidscoach. Inmiddels is ze op bij de gemeente met vroegpensioen gegaan toen ze 62 werd. Sinds die tijd geeft ze samen met een andere coach 3 tot 4 keer per jaar een eenzaamheidscursus van 8 lessen. “De lessen die ik tijdens het tv-programma zag, geef ik nu ook.”

Marijke geeft aan dat het geen zin heeft om zomaar iemand die eenzaam is naar de cursus te sturen. Ze moeten het zelf willen. “Zo belde eens een moeder die vertelde dat haar zoon eenzaam was. Hij zat altijd te gamen. Toen vroeg ik aan haar of haar zoon zich ook daadwerkelijk eenzaam voelde en hulp wilde. Dat had ze nog niet gevraagd. In haar ogen was haar zoon eenzaam, omdat hij alleen op zijn kamer zat. Terwijl je tijdens het gamen ook contact kunt hebben. Die moeder heeft mij niet meer teruggebeld.”

“Mensen herkennen vaak het gevoel van eenzaamheid niet. Eenzaamheid is een woord dat we als mens niet graag op onszelf plakken. Wanneer je de verbinding met mensen mist, kun je je zelfs eenzaam voelen in een grote groep.”

Tijdens de cursus laten ze deelnemers onder andere nadenken over hun waarden. En proberen om allerlei levensvragen te beantwoorden. Wat is zinvol voor mij? Wie past bij mij? Wat is mijn talent? Door deze en andere levensvragen te onderzoeken, komen ze weer in hun kracht te staan.

“In de eerste les hangen de schouders van deelnemers vaak letterlijk naar beneden. Ook maken ze weinig oogcontact. Maar na een aantal lessen zie ik ze veranderen. Ze bloeien op, krijgen meer zelfvertrouwen, gaan meer rechtop staan en maken vaker oogcontact. Ik vind het waanzinnig mooi om die verandering te zien. Had ik dit maar 40 jaar eerder geweten! Ik weet niet of ik dan 46 jaar ambtenaar was geweest.”

Aan stoppen denkt Marijke nog lang niet. Deze zomer rondde ze nog een opleiding af. Waardoor ze nu ook mensen kan helpen met mentale problematiek, zoals trauma’s, angsten en onverwerkte emotionele problemen. “Waarom zou ik stoppen? Zo lang het nog kan ga ik ermee door. Daarvoor vind ik het werk veel te mooi.”

Krijgen de geraniums ook bij u geen water? En wilt u uw verhaal met ons delen? Stuur een e-mail naar ingesprekmet@abp.nl. Wie weet nemen wij contact met u op voor een interview. We stemmen het verhaal met u af voordat we het delen met de lezers van abp.nl.