Dagelijks contact met oud-collega’s, ook als je al járen niet meer samenwerkt? Dat is heel bijzonder. Maar bij het Korps Mariniers niet. Camiel Prudon werkt al 15 jaar niet meer bij Defensie. Toch deelt hij nog bijna dagelijks lief en leed in de whatsappgroep met zijn ‘maatjes’ van het eerste uur. ‘We kennen elkaar beter dan onze eigen familie en delen precies hetzelfde gedachtengoed en de ervaringen. Bij onze reünie in 2018 was het binnen mum van tijd weer alsof we elkaar gisteren nog gezien hadden.’

Camiel was 8 jaar in dienst bij Defensie. Hij werd 3 keer uitgezonden tussen 2001 en 2005, onder meer naar Afrika en het Midden-Oosten. ‘We hebben spannende momenten gekend, maar gelukkig ook veel mooie herinneringen opgebouwd. Bij mij is vooral het gevoel blijven hangen dat we écht wat hebben kunnen betekenen voor de lokale bevolking. Dat we voor hen het gevaar hebben kunnen laten afnemen.

Dat kan alleen als je werkt met gelijkgestemden en perfect bent voorbereid. Samen zorg je ervoor dat je missie slaagt. Ik wist dat ik volledig kon vertrouwen op de man naast me. Dat ik er niet alleen voor stond. Je leert omgaan met zaken die je niet verwacht. Iets waar ik nu nog veel voordeel van heb.’

Camiel kon in 2006 aan de slag bij het arrestatieteam van de Nederlandse politie. Een functie die in lijn lag met wat hij daarvoor had gedaan. Maar de twijfel sloeg toe toen zijn huidige zakenpartners hem vroegen aan te sluiten binnen hun organisatie. Zij zijn beide universitair geschoolde econometristen, hij stapte in met een havo-diploma en een brok aan pragmatische en operationele ervaring. Met doorzettingsvermogen en discipline liet hij zien wat hij in zijn mars had. 

Nu is hij algemeen directeur van onder meer 24Rosa in Sittard. Deze organisatie ontwikkelt een systeem dat erop gericht is huurders te helpen als er iets kapot gaat (wat van te voren niet te plannen is). De software van 24Rosa zorgt ervoor dat het probleem in 1 keer wordt opgelost. Het gaat van kleine calamiteiten (een lekkende kraan) tot grote schade (lekkage in huis). 

‘Niet planmatig onderhoud’ noemt Camiel het droogjes. Maar dit komt altijd onverwacht en niemand zit erop te wachten. Gevolg: stress en emotie. Want, vergis je niet, voor sommige mensen kan een lekkende kraan tot grote frustratie leiden.

Camiel: ‘Doordat ik ervaring heb met onzekerheid en spanning, raak ik niet snel van mijn apropos. Waar sommige collega’s het soms niet meer zien zitten, hoor ik mezelf geregeld zeggen: liggen we onder vijandelijk vuur? Nee? Dan zal het allemaal wel meevallen. Laten we samen kijken hoe we de rust terug krijgen en verder gaan.’ 

‘Tijdens mijn diensttijd was ik nog erg jong en nog helemaal niet bezig met pensioen. Ik was bezig met de waan van de dag. Achteraf ben ik blij dat ik tijdens die 8 jaar bij Defensie pensioen heb opgebouwd bij ABP. Zelf had ik daar nooit aan gedacht. En nu is het een geruststelling dat ik geen pensioengat over die periode heb. Als je ouder wordt en een gezin hebt, ga je meer aan je toekomst denken.’

‘Je voelt op Veteranendag de erkenning van Nederland voor landgenoten die - vaak met gevaar voor eigen leven - een steentje hebben bijgedragen aan een veiligere wereld. Er zijn mensen die niet begrijpen dat stabiliteit in de wereld ook zorgt voor stabiliteit in Nederland. Daarmee doen ze veteranen echt te kort. Ik ben ervan overtuigd dat als wij stabiliteit en rust brengen, waar ook ter wereld, dat dit zich vertaalt in een veilige omgeving voor iedereen. De lijfspreuk van het Korps Mariniers onderschrijft dit: Qua Patet Orbis (= zo wijd de wereld strekt).’