Harco kon in de jaren 80 op verschillende plaatsen in het land meewerken om ervaring op te doen. Later ging hij zelfstandig als boswachter aan de slag. Bijvoorbeeld met het onderhoud van mountainbike- en ruiterroutes, toezicht en surveillance en jonge mensen opleiden. ‘De tijd van het jaar maakt wat we doen. Veel hout oogsten, verzorging, aanplanten, in de winter voorbereiden van het voorjaar, toezicht in de zomer etcera.’ Op Vlieland is het werk van Bertwin vergelijkbaar. Naast het organiseren en begeleiden van regionale en lokale projecten is dat onder andere duinbeheer. Je moet denken aan het wegzagen van bomen en struiken, en ook maaien. ‘Op deze manier willen we het duin open houden. Met de toename van stikstof ontstaat er steeds meer verruiging en worden soorten verdrongen. Natuurlijk mag er her en der een boom staan, we behouden de karakteristieke bomen in het duingebied. Maar als je niks doet wordt uiteindelijk alles bos. De duinen zijn uniek en ontzettend waardevol, hierbij hoort een open karakter, en dat moeten we behouden. In de zomer moeten we extra tijd besteden aan het in goede banen leiden van het toerisme. Dan vraagt toezicht meer tijd.’

Harco, bijna 58, verdiept zich niet in zijn pensioen. ‘Ik ga fluitend heen en terug naar mijn werk. Toen de pensioenleeftijd van 65 naar 67 ging dacht ik: yes, ik mag nog twee jaar langer! Geen idee hoeveel centen ik krijg.’ Ook Bertwin denkt helemaal nog niet over na over pensioen. ‘Ik ben er helemaal niet mee bezig, het is ook nog zover weg. Ik moet er ook nog niet aan denken, het werk is veel te leuk!’

Op de vraag wie het beter heeft, de jongeren of de ouderen, antwoordt Harco: ‘Ik vind dat je moet krijgen waar je recht op hebt, daar heb je voor betaald. Ik snap ook dat de BV Nederland moet draaien en iedereen zich daardoor moet aanpassen. Ik kan er toch niks aan veranderen en ben blij met wat ik krijg. De generatie waar ik deel van uitmaak, heeft de goede tijden meegemaakt. We moeten nu afschalen om de gezondheidszorg betaalbaar te houden, dat begrijp ik heel goed.’

Harco vervolgt: ‘Een aantal jaar geleden stond er in een artikel in de Volkskrant: als je ergens oud wilt worden moet je op je 50e beginnen om het zo aan te passen dat dit ook kan. Zo hebben we intussen een carpoort gemaakt en de douche en het toilet vervangen. Binnenkort zetten we de was-, droog-en afwasmachine 40 cm omhoog. De komende jaren passen we de tuin zo aan dat je minder hoeft te bukken en zetten we een kleine kas om zelf voedsel te verbouwen. De hypotheek is bijna afgelost. We hebben zonnepanelen geplaatst voor een duurzamer energiegebruik. Ik kijk niet direct naar geld maar of de plek waar ik oud wil worden daar ook geschikt voor is. Zo ben ik wel met mijn toekomst bezig.’

Bertwin: ‘Ik woon in een boswachterswoning, het is dus niet mijn eigen huis. Maar ik denk dat ik het wel zou doen zoals mijn vader beschrijft. Ik wil vooral genieten van wat ik nu doe. Mijn vader heeft me een passie voor de natuur meegegeven. En die passie kan ik nu volop in mijn werk kwijt. Ik doe wat altijd al heb gewild. Daar ben ik heel dankbaar voor. En mijn pensioen? Ach, we zien wel wat het wordt.’

Bent u (of kent u) ook iemand of een familie bij wie het beroep van generatie op generatie over gaat? Dan gaan we graag in gesprek over pensioen. Stuur ons een e-mail en we nemen contact met u op voor een interview. We stemmen uw verhaal met u af voordat we het delen met de lezers van ABP.nl.