Professor Pieter Reitsma - internationaal expert op het gebied van bloedstolling - zocht de oplossing in het gif van de Australische bruine slang. Of preciezer: in de gifstoffen (toxines) die de bloedcellen van de prooi aantasten en het bloed laten stollen. Juist die stollende en bloeddrukverlagende eigenschappen van sommige gifstoffen kunnen interessant zijn voor medicijnontwikkeling.
‘Onze vinding komt voort uit fundamenteel onderzoek naar de bijzondere eigenschappen van slangengif’, legt Reitsma uit. “Slangen gebruiken hun gif als een krachtig wapen, maar het is ook een cocktail van stoffen met allerlei nuttige eigenschappen. Dat biedt kansen op het gebied van medicijnontwikkeling, al wordt slangengif op dit moment nog maar in een handvol medicijnen toegepast. We zagen al snel in dat we het eiwit dat stolling van het bloed veroorzaakt, zouden kunnen inzetten voor de behandeling van acute bloedingen.”
In 2016 was Reitsma mede-oprichter van VarmX, dat voortkomt uit het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). Hij isoleerde het eiwit in het slangengif dat zorgt voor het stollen van bloed en ontwikkelde een variant die ook werkt in het menselijk lichaam. VMX-C001, het geneesmiddel dat op basis hiervan is ontwikkeld, remt de werking van de bloedverdunner, waardoor het bloed toch kan stollen. Bij een acute bloeding of spoedoperatie wordt het middel eenmalig, via een injectie, toegediend. VarmX heeft een patent op deze vinding.