‘Ik ben nooit de biologieleraar vergeten die ons duidelijk maakte hoe de neus- en keelholte met elkaar in verbinding staan. Hij snoof heel hard een touwtje door zijn neus naar binnen, friemelde daarna met zijn vingers achter in zijn keel en trok het touwtje door zijn mond weer naar buiten.’ Het is één van de bijdragen in het boek ‘Mijn leraar vertelde eens, onvergetelijke verhalen uit onze schooltijd’. Een verzameling herinneringen van en aan juffen, meesters, leraren of hoogleraren. En een eerbetoon aan het vak op deze internationale Dag van de leraar.
Sommige mensen kunnen zich 50 jaar later nog herinneren wat een leerkracht zei of deed. ‘Mijn meester kon met een simpele tekening op het bord uitleggen waarom wijze mensen vaak het gevoel hebben dat ze weinig weten.’ Ook leerkrachten zelf komen aan het woord in het boek, zoals de leerkracht die zijn leerlingen ervan overtuigde dat hij het kon laten sneeuwen.
De auteur, Jaap Toorenaar, is dol op mooie anekdotes en onvergetelijke uitspraken. Hij is opgeleid tot leraar aardrijkskunde en economie en heeft veel familie en vrienden in het onderwijs. Toorenaar kent het vak, maar koos uiteindelijk voor werken in de reclamewereld. Onder meer de pindakaasreclame met een ‘kleine Evert van Benthem’ is van zijn hand.
Eerder verzamelde de auteur al familiespreuken in de boeken ‘Mijn moeder zei altijd’ en ‘Mijn vader zei altijd’. Een reünie op zijn lagere school in Zeeland bracht hem op het idee om ook wijze woorden en onvergetelijke gebeurtenissen in de klas te verzamelen: ’Ik herinnerde me zelf een paar voorbeelden en hoorde mijn oud-klasgenoten praten. Toen bedacht ik dat binnen het onderwijs veel mooie verhalen verborgen blijven. Ga maar bij jezelf na. Als je er even over nadenkt, heb je zelf vast ook wel een voorbeeld.’
Via kranten, tijdschriften en op social media verzamelde hij honderden reacties. ’Het gaat niet alleen om leuke verhalen over creatieve manieren waarop leraren te werk gaan. Ook minder leuke zaken hebben een plaats gekregen. Zoals het verhaal van een leerling die verliefd werd op een leraar. Dat verhaal is niet goed afgelopen. Ook mensen die slaag kregen op school hebben hun minder goede herinneringen opgestuurd. Ik vond het belangrijk om alle kanten aan bod te laten komen.
De verhalen zijn herkenbaar voor iedereen die in het onderwijs werkt of heeft gewerkt. Het is een blijk van waardering voor leraren met een originele aanpak, sprekende voorbeelden of (levens-)lessen die in het geheugen van hun leerlingen gegrift staan. Toorenaar: ‘Als ik nu les zou geven, zou ik een aantal verhalen uit het boek gebruiken. Er is zoveel verborgen en tijdloze wijsheid in ons lerarenkorps.’
Toorenaar is nog niet klaar. Hij werkt al aan een herziene druk. Hebt u een bijzondere anekdote? Kijk op de website mijnleraarvertelde.nl voor meer informatie.
