‘Het geeft enorm veel rust, dat ik elk moment alles uit mijn handen kan laten vallen’, ervaart Hilde van de Riet. ‘Mijn leidinggevende geeft mij alle ruimte om mijn 27,5 uren over de week te verdelen. Daar ben ik heel erg dankbaar voor.’

Hilde heeft daarbij het ‘geluk’ dat ze geen roosterdiensten heeft, zoals bij voorbeeld baliemedewerkers. Als consulent leerlingenvervoer beoordeelt ze aanvragen voor kinderen die niet zelfstandig naar school kunnen. Bijvoorbeeld omdat ze ver van hun school wonen. Als er op een bepaalde dag iets af móet, zorgt ze ervoor dat het op tijd af is. Desnoods in de avonduren.

‘Mijn moeder is ver in de tachtig en wil heel graag thuis blijven wonen. Ik wil alles doen om dat mogelijk te maken. Dat betekent dat ik er bijna een 2de huishouden bij heb. Ik ben in feite haar regievoerder en vertrouwenspersoon. Je regelt alle praktische, medische en financiële zaken. Denk aan afspraken rondom thuiszorg, coronapas, etc. Maar ik help ook als een vriendin bij mij moeder op bezoek wil komen en geen vervoer heeft vanaf het station. Ik haal haar dan op bij het station. Want zulke contacten zijn voor mijn moeder heel belangrijk.’

‘Omdat ik dit dagelijks graag voor haar doe, voelt het niet zwaar. Integendeel. Het is een verrijking. De band met mijn moeder is er nog beter door geworden. Dat lukt alleen als je je grenzen goed bewaakt. Een werkgever die met je meedenkt is dan heel waardevol. Mijn leidinggevende zegt altijd: ‘Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Ik voel begrip voor mijn situatie en zij vertrouwt erop dat ik mijn werk toch goed afmaak.’

Adviseur Duurzame Inzetbaarheid van de gemeente, Marije Zoetelief, vertelt dat binnen haar organisatie zo’n 850 mensen mantelzorg verlenen: ‘We willen dat al deze mensen vitaal hun pensioen halen. Het is een algemeen gegeven dat 18% van het ziekteverzuim bij werkgevers mantelzorg gerelateerd is. Verder is er een maatschappelijk belang. Als we al die vrijwillige mantelzorg door professionals zouden laten doen, kost dat alleen al in de stad Groningen honderden miljoenen euro’s per jaar.’

De gemeente heeft daarom verschillende initiatieven genomen. Groningen wil ervoor zorgen dat werknemers hun werk en privé goed kunnen combineren en dat er bij collega’s meer begrip en waardering is voor mantelzorgers. Zo zijn er bijeenkomsten en cursussen, een ‘mantelzorgcompliment’ in de vorm van een bos bloemen, een boek met ervaringsverhalen van collega’s en een aparte groep op intranet om ervaringen uit te wisselen. Maar ook: mantelzorgverlofregelingen en flexibele werktijden. Daarnaast wordt gebruik gemaakt van een tool die helpt het gesprek aan te gaan over duurzame inzetbaarheid van medewerkers. Hierin komt ook mantelzorg aan de orde.  Deze tool heeft de typisch Groningse naam ‘Fitoal050’ gekregen.

Deze initiatieven leverden Groningen op 1 november het certificaat ‘erkende mantelzorgvriendelijke gemeente’ op. Dat is een erkenning van Werk&Mantelzorg (zie foto met gemeentesecretaris Christien Bronda, Martijn Tillema van Werk&Mantelzorg en wethouder Inge Jongman). Het certificaat is een waardering voor de inzet van de gemeente als werkgever.

Hoewel haar werkgever haar ondersteunt, zijn er meer zaken belangrijk voor een mantelzorger, benadrukt Hilde. ‘Als ik fulltime werkte, zou ik dit niet kunnen doen. En even belangrijk is de ondersteuning van mijn partner.’

Haar partner, 6 jaar ouder, heeft ook pensioen bij ABP. Samen hebben ze gekeken wanneer ze het pensioen willen laten ingaan. Het is namelijk mogelijk om uw pensioen eerder te laten ingaan of in deeltijd met pensioen te gaan. Hilde heeft van die opties afgezien: ‘Als je pensioen (in deeltijd) eerder ingaat, gaat het bedrag omlaag. We weten niet wat de toekomst brengt. Zolang het gaat, werk ik door, help ik mijn moeder en laat ik mijn pensioen ongemoeid.’