Met pensioen gaan: de een droomt ervan en de ander wil er liever nog niet aan denken. Welke keuze maken bekende Nederlanders? In deze serie laten we ze aan het woord. In deel 4: Maarten van Rossem, historicus, schrijver en presentator. ‘Ik maakte me zorgen over het spreekwoordelijke zwarte gat. Dat bleek achteraf behoorlijk mee te vallen.’
We kennen hem van De Slimste Mens, Hier zijn de Van Rossems en de vele praatprogramma’s waar hij aanschuift om commentaar te geven op politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Maarten van Rossem is 77 en sinds 2008 met pensioen. Althans, op papier. Achteroverleunen kan en wil hij nog niet.
‘We doen er verstandig aan niet allemaal op ons 65ste te stoppen met werken. Dat was de discussie als het ging over de Nederlandse arbeidsmarkt. Het rare is dan ook dat ik min of meer werd gedwongen om met pensioen te gaan. Ik mocht op de universiteit nog wel gratis doorwerken en dat heb ik twee jaar gedaan. Tot mijn vrouw op een gegeven moment zei: je bent gek. Dus eigenlijk ben ik onder protest met pensioen gegaan. Het mooie is dat er vervolgens allerlei dingen voorbijkwamen die ik leuk vond om te doen. Ik heb me goed vermaakt in de afgelopen 13 jaar. Het mooie van pensioen is dan ook dat je de dingen kunt doen die je leuk vindt. Niets hoeft. Het is in alle opzichten een gezegende situatie.’
Ik wacht het steeds maar af. Dan rolt er vanzelf iets voor mijn voeten. Daar komt het steeds op neer. Een Bucket list, dus zo’n lijst met dingen die ik per se gedaan moet hebben, die heb ik niet. Het is niet zo dat ik de Kilimanjaro nog wil beklimmen of de hand van de Dalai Lama geschud wil hebben.’
‘Mijn vrouw zegt met enige regelmaat dat ik het rustiger aan moet gaan doen. Dat zegt ze met het oog op mijn gezondheid. Ik besef dat mijn werkzaamheden nog een beperkte tijdshorizon hebben. Eigenlijk is het zo dat hoe je je voelt in hoge mate bepaalt of je ergens mee door kan gaan of niet. Ik voel me heel behoorlijk.’
‘Nee niet echt. Het is een volstrekt onvermijdelijk proces. Het heeft weinig zin om je daartegen te verzetten.’
‘Stop niet met werken, maar werk door! Uiteraard alleen als dat fysiek gezien mogelijk is. Ga vooral niet thuiszitten. Dat zou wel eens kunnen betekenen dat je een jaar na dato nog maar 70 procent van je hersencapaciteit overhebt. Wat je niet gebruikt gaat achteruit. Dat geldt voor onze spieren en net zo goed voor onze hersenen. Dus blijf vooral bezig. Maak een wandeling. Ga niet iedere dag naar de tv zitten kijken.’
‘Ik doe mijn televisiewerk met plezier. De Slimste Mens vind ik alleraardigst om te doen. Het wordt goed bekeken en het programma dat ik maak met mijn broer en zus – de Van Rossems - doe ik ook graag.’
‘Dat mag ik niet vertellen. En of er iets van komt is natuurlijk altijd de vraag. Van de 1000 unieke plannen die in Hilversum voorbijkomen, sneuvelen er 999. Ze stellen soms wonderlijke eisen in Hilversum. Als je bijvoorbeeld een programma zou willen maken over de rol van de relativiteitstheorie dan zeggen ze zeker nee. Maar als Frans Bauer het komt uitleggen, dan kan het een kans maken.’
‘Ik ben geen geboren bewonderaar. Het probleem is dat als je iemand oproept uit het verleden – als dat mogelijk zou zijn – dat je die persoon eerst wekenlang moet voorlichten wat er allemaal voor gekkigheid speelt in de wereld. Dus wat er tegenwoordig allemaal mogelijk is en dat zou voor die persoon moeizaam te verwerken zijn. Als ik dan toch iemand moet kiezen dan ga ik voor Huizinga, de meest bekende Nederlandse historicus. Hij zou het overigens een verschrikkelijke tijd vinden nu. Daar ben ik van overtuigd. Maar het zou zeker komisch zijn om met Huizinga een avondje voetbal te kijken of iets dergelijks.’
‘Dat ik een ongelooflijk sombere mopperaar ben. Die niets goed vindt en alles even waardeloos. Maar er zijn fantastische werelden waar je je in kunt verdiepen en dan heb ik het vooral over de wetenschap. Kennisnemen van denkbeelden van wetenschappers is buitengewoon interessant.’
Vond u dit een leuk artikel? Lees dan ook het verhaal van Bekend met Pensioen: Olga Commandeur.
