‘Mijn studenten hebben me opgegeven voor deze prijs en dat vind ik een enorme eer. Ik probeer er altijd voor ze te zijn. Hospitality is het vak dat ik geef. Ik neem ze mee de praktijk in, ga veel met ze op pad. Dat is sinds vorig jaar wel lastiger geworden door corona. Het toekomstperspectief van de studenten is door corona veranderd. Studenten voelden zich hierdoor eenzamer. Sommige studenten raakten geïsoleerd. De online lessen begonnen we vaak met een half uur bijpraten en het was fijn dat ze, zodra het weer mocht, naar school konden komen. Het vergde al met al veel aanpassingsvermogen van ze.’

‘Ik zie dat het belang van het MBO wordt onderschat. Er moet dus meer erkenning komen voor studenten van het MBO. Ik wil uitdragen hoe mooi het is om op het MBO les te geven. Dat we heel trots moeten zijn op deze doelgroep. Dat podium wil ik pakken als ik de prijs win. Ik vind het bovendien heel bijzonder om als docent het verschil te kunnen maken in iemands leven. Dat maakt het onderwijs leuk. Andersom is het ook zo dat ik dankzij mijn studenten iedere dag iets leer over mezelf. ‘

‘Mentale gezondheid en financiële gezondheid zijn de thema’s waar ik me sterk voor wil maken in het MBO-onderwijs. Als ik de prijs in ontvangst mag nemen dan helpt me dat in mijn missie om de financiële zelfredzaamheid van studenten onder de aandacht te brengen. Net als de mentale gezondheid van studenten. Mijn missie is vervolgens geslaagd als dingen die te maken hebben met mentale gezondheid op één of andere manier onderwezen worden op het MBO. Ik zie veel psychische problemen bij studenten en ook studenten die prestatiedruk ervaren en stressklachten hebben. We moeten als docent niet alleen naar het beroep kijken dat we ze willen leren, maar ook de vitaliteit van deze groep in de gaten houden. Ze bepaalde levenslessen meegegeven. Ook als het gaat om zoiets als het leren omgaan met geld.’

‘Ik ben voorgedragen door studenten en mede-docenten, omdat ze waarderen dat ik verder kijk dan puur en alleen de lesmethode. Ik probeer echt te kijken waar de behoeften van de studenten liggen en daar mijn lessen op in te richten. Wat ik ook enorm belangrijk vind is het zoeken van samenwerking met collega’s, want iedereen heeft een bepaalde expertise. Zo kan ik mijn lessen nog beter maken. Ook met bedrijven zoek ik de samenwerking. Ik geef Nederlands en loopbaanbegeleiding en ben daarnaast loopbaanbegeleider/mentor. Ik geef les op een technische opleiding, maar ben zelf totaal niet technisch. Ik moet soms echt nadenken wat mijn studenten precies doen. Maar de kennis die ik heb opgedaan als stagecoördinator - inclusief het bezoeken van bedrijven - geeft me inzicht hoe ze Nederlands nodig hebben. Ik gebruik soms vakbladen en tijdschriften in de lessen zodat ze ook het nut van Nederlands gaan inzien. Heel praktisch eigenlijk.’

‘Ik ben begonnen op een basisschool en maakte 5 jaar geleden de overstap naar het MBO. Ik zocht een nieuwe uitdaging, omdat op de basisschool steeds meer de nadruk kwam te liggen op rekenen, spelling en taal. Dat betekende dat deze prestaties steeds belangrijker werden en dat er minder ruimte overbleef voor muziek, creatieve vorming en techniek. Dat past niet in mijn visie van lesgeven. Ik wil laten zien waar een leerling goed in is. De talenten eruit zien te halen. Daarom heb ik hier op het MBO met een paar collega’s het Talentenpaspoort ontwikkeld. Diploma’s en cijfers zijn belangrijk om te laten zien op wat voor niveau je presteert. Maar dat zegt niets over wie je bent als persoon.’

‘We hebben recent met succes een pilot afgesloten en willen nu gaan kijken hoe we het Talentenpaspoort ROC-breed kunnen gaan inzetten. In Amsterdam, Breda en Eindhoven zijn ze er ook al mee bezig. Je merkt dat het mensen aanspreekt. Ook minister Van Engelshoven van Onderwijs wilde meer weten over het Talentenpaspoort toen ze onlangs op werkbezoek kwam op onze opleiding. Een paar van mijn studenten hebben toen een presentatie gegeven over hun Talentenpaspoort. Dat was heel gaaf en bijzonder. Studenten zijn zelf eigenaar van dit paspoort. De docenten zorgen voor de juiste begeleiding. Als het over de toekomst van het onderwijs gaat dan worden skills en talenten steeds belangrijker. Ik hoop ook dat er meer waardering komt voor het MBO en de studenten die we afleveren. Ze vormen immers de basis van de maatschappij.’

Susanne Langelaan: ‘De huidige generatie kijkt hier anders tegenaan dan voorheen. Je hoeft immers niet per se tot je officiële pensioenleeftijd te werken. Bedenk van tevoren wat je doet met je geld. Zorg dat je niet afhankelijk bent van één inkomstenbron. Belangrijk punt is ook dat je niet leeft voor het moment dat je met pensioen gaat. Dingen wachten niet en je weet niet hoe het leven loopt.’

Kirsten Cuppen: ‘Ik weet niet of ik naar die periode uitkijk of juist niet. Aan de ene kant heb je meer vrijheid, maar ik hou van mijn werk. Hier krijg ik alle ruimte om ideeën uit te voeren. Ik leef vooral in het nu, mijn moeder is op jonge leeftijd gestorven, dus het kan zomaar voorbij zijn. En verder weet ik dat het pensioen goed geregeld is in het onderwijs. Daar maak ik me in ieder geval geen zorgen over.’